این کهکشان در ابتدا به صورت یک شکل روشن از طریق تلسکوپ های روی زمین دیده می شد، سپس به طور کامل در تصاویر تلسکوپ فضایی هابل ناپدید شد. اکنون، این کهکشان کم نور و متمایز در تصویری که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) گرفته شده است، دوباره ظاهر شده است.
دانشمندان با همکاری COSMOS-Web، این جرم را که AzTECC71 نام دارد، به عنوان یک کهکشان شناسایی کرده اند که به طور فعال ستاره ها را در میان گرد و غبار تشکیل می دهد. به عبارت ساده تر، این کهکشان است که ستارگان جدید زیادی تولید می کند، اما به دلیل پوشش غبارآلود آن به سختی دیده می شود، و همه اینها تقریباً یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ اتفاق افتاد. پیش از این، اعتقاد بر این بود که این نوع کهکشان ها در جهان اولیه بسیار نادر هستند. با این حال، این کشف، همراه با بیش از دوجین کاندیدای مشابه که هنوز در نشریات علمی به تفصیل ذکر نشده اند، نشان می دهد که آنها ممکن است سه تا ۱۰ برابر بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد رایج باشند.
اهمیت کشف کهکشان توسط جیمز وب
جد مک کینی، محقق دانشگاه تگزاس در آستین گفت: «این شی بسیار مهم است. “اگرچه به عنوان یک حباب کوچک به نظر می رسد، اما در واقع هر سال صدها ستاره جدید تولید می کند. این واقعیت که چیزی بسیار شدید در حساس ترین تصاویر از جدیدترین تلسکوپ ما به سختی قابل مشاهده است، بسیار هیجان انگیز است. ممکن است نشان دهد که یک گروه کامل از ستاره ها وجود دارد. کهکشان هایی که ما از آنها بی خبر بوده ایم.”
اگر این نتیجه تأیید شود، به این معنی است که جهان اولیه بیش از آنچه قبلاً تصور می شد، گرد و غبار داشته است.
این تیم یافته های خود را در مجله Astrophysical منتشر کرده است.
پروژه COSMOS-Web، گسترده‌ترین ابتکار اولیه تحقیقاتی جیمز وب به رهبری کیتلین کیسی، دانشیار دانشگاه UT Austin، با هدف نقشه‌برداری از حدود ۱ میلیون کهکشان در بخشی از آسمان معادل سه ماه کامل است. یکی از اهداف مطالعه اولیه ترین ساختارهای جهان است. این تیم با بیش از ۵۰ محقق، ۲۵۰ ساعت زمان مشاهده در سال اول JWST دریافت کرد و داده‌ها را در دسامبر ۲۰۲۲ دریافت کرد که انتظار می‌رود تا ژانویه ۲۰۲۴ بیشتر باشد.
یک کهکشان ستاره ساز غبارآلود برای دیدن در نور نوری چالش برانگیز است زیرا غبار بیشتر نور ستاره را جذب می کند و آن را در طول موج های قرمزتر بازتاب می کند. قبل از جیمز وب، ستاره شناسان بر اساس حساس ترین تلسکوپ فضایی قبلی، آنها را با عنوان “کهکشان های تاریک هابل” می نامیدند.
مک‌کینی توضیح داد: “تاکنون، تنها راهی که می‌توانستیم کهکشان‌ها را در کیهان اولیه ببینیم، از منظر نوری با هابل است. این بدان معناست که درک ما از تاریخچه تکامل کهکشان‌ها مغرضانه است، زیرا ما فقط چیزهای نامعلوم را می‌بینیم. ، کهکشان های غبارآلود کمتر.”
AzTECC71 در ابتدا به عنوان یک تشعشع غبار مبهم توسط دوربینی در تلسکوپ جیمز کلرک ماکسول در هاوایی مشاهده شد. سپس تیم COSMOS-Web آن را در داده های تلسکوپ ALMA در شیلی شناسایی کرد و به آنها اجازه داد مکان آن را محدود کنند. هنگامی که آنها داده های جیمز وب را در مادون قرمز در ۴.۴۴ میکرون بررسی کردند، یک کهکشان کم نور را دقیقاً در همان نقطه پیدا کردند. در طول موج‌های کوتاه‌تر نور، زیر ۲.۷ میکرون، نامرئی بود.
در حال حاضر، این تیم در تلاش است تا کهکشان‌های بیشتری را کشف کند که در داده‌های جیمز وب کم‌نور هستند.
AzTECC71 در قرمزترین فیلتر رنگ دستگاه NIRCam در جیمز وب قابل مشاهده است اما در آبی ترین فیلترها اصلا قابل مشاهده نیست. این تیم تخمین می‌زند که کهکشان با یک جابه‌جایی به سرخ حدود ۶ رصد می‌شود که مربوط به تقریباً ۹۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ است.
