یک جریان زیبا از ستاره‌ها پیدا شده است که در فضای بین کهکشان‌ها در یک خوشه کهکشانی که در فاصله حدود ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد، جریان دارد.
این جریان ها که به نام نهرهای ستاره ای شناخته می شوند، دنباله های درازی از ستاره ها هستند. جریانی که اخیراً کشف شده است، به نام جریان کمای غول پیکر، طولانی ترین است که تا به حال مشاهده شده است و بیش از ۱.۷ میلیون سال نوری امتداد دارد. چیزی که آن را حتی قابل توجه تر می کند این است که اولین نمونه از نوع خود است که در خارج از یک کهکشان دیده می شود.
جریان ستاره ای؛ پدیده ای نادر
این یافته شگفت‌انگیز است زیرا در محیط پیچیده و پویا یک خوشه کهکشانی، انتظار نمی‌رود که ساختارهای ظریف مانند جریان‌های ستاره‌ای برای مدت طولانی دوام بیاورند. با این حال، Giant Coma Stream این انتظارات را به چالش می کشد.
خاویر رومان، اخترفیزیکدان رصدی از دانشگاه گرونینگن و دانشگاه لا لاگونا، هنگام مطالعه هاله‌های ستاره‌های اطراف کهکشان‌های بزرگ، به طور تصادفی به این کشف رسید. این تیم از تلسکوپ‌ها برای کاوش در خوشه کما، مجموعه وسیعی از هزاران کهکشان، با هدف بررسی هاله‌های کهکشانی – مناطق پراکنده اطراف کهکشان‌های حاوی ستاره‌های پراکنده و ماده تاریک استفاده کردند.
در کمال تعجب آنها، داده ها نوار وسیعی از ستارگان را نشان دادند که بین کهکشان های این خوشه امتداد داشتند. برخلاف رشته‌های ضعیف شبکه کیهانی که کهکشان‌های درون خوشه‌ها را به هم متصل می‌کند، این روبان شبیه جریان‌های ستاره‌ای است که در کهکشان راه شیری ما دیده می‌شود اما در مقیاس بسیار بزرگ‌تر.
جریان‌های ستاره‌ای معمولاً در کهکشان راه شیری ما یافت می‌شوند، که گمان می‌رود بقایای خوشه‌های کروی متراکم ستارگان هستند که توسط نیروهای جزر و مدی کهکشان راه شیری از هم جدا شده‌اند. شناسایی آنها به دلیل دشواری در تعیین فاصله تا ستاره ها و ظاهر کم رنگ آنها چالش برانگیز است.
در این مورد، پیشرفت‌های تکنولوژیکی در تلسکوپ‌ها و تکنیک‌های تحلیلی به محققان این امکان را داد که جریان غول‌پیکر کما را شناسایی کنند. شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که چنین جریان‌هایی، اگرچه نادر هستند، اما می‌توانند در خوشه‌های کهکشانی زمانی که یک کهکشان کوتوله توسط گرانش کهکشان‌های بزرگ‌تر از هم جدا می‌شوند، تشکیل شوند.
در حالی که انتظار نمی رود جریان غول پیکر کما از نظر کیهانی دوام زیادی داشته باشد، کشف آن فرصتی برای مطالعه محیط خوشه کهکشانی و ماده تاریک مرموز آن فراهم می کند. از آنجایی که خوشه‌های کهکشانی به دلیل داشتن مقادیر قابل توجهی ماده تاریک شناخته شده‌اند، این یافته می‌تواند به دانشمندان در درک بیشتر ترکیب آن کمک کند.
جریان های ستاره ای کشف نشده
علاوه بر این، محققان پیش بینی می کنند که ساختارهای مشابهی ممکن است در دیگر خوشه های کهکشانی وجود داشته باشد. آنها قصد دارند از تلسکوپ‌های بزرگ‌تر برای بررسی دقیق‌تر این توده‌های عظیم استفاده کنند و اسرار بالقوه‌ای را که ممکن است مورد توجه قرار نگرفته باشند، کشف کنند. علاوه بر این، آنها امیدوارند که بررسی دقیقی از جریان کمای غول پیکر، رصد ستارگان جداگانه برای جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد ماده تاریک انجام دهند.
