عکاسی علمی چیست؟
عکاسی علمی زمانی است که از تصاویر برای جمع آوری اطلاعات علمی و تصاویر بصری برای تحقیقات علمی و همچنین برای علوم کاربردی مانند مهندسی و پزشکی استفاده می شود. در حالی که این عکس ها می توانند زیبایی های دنیای طبیعی را به تصویر بکشند، هدف اصلی آنها ثبت تصاویر دقیق و به اشتراک گذاری آنها با دیگران برای پیشرفت دانش علمی است.
توابع عکس های علمی
مدت کوتاهی پس از اینکه عکاسان اولیه با موفقیت در اواخر دهه ۱۸۳۰ با داگرئوتیپ های صفحه نقره ای آزمایش کردند، به پتانسیل عکاسی به عنوان یک ابزار علمی پی بردند. قدیمی‌ترین عکس باقی‌مانده از ماه به سال ۱۸۴۰ برمی‌گردد که نشان‌دهنده شناخت اولیه ارزش عکاسی در کاوش‌های علمی است. عکس‌های علمی هم به‌عنوان رکورد داده‌ها و هم ابزاری برای آموزش هستند.
انواع عکاسی علمی
- عکاسی نجومی
- عکاسی صنعتی
- عکاسی مادون قرمز
- عکاسی فلورسانس
- عکاسی پزشکی
- عکاسی با سرعت بالا
- عکاسی زیست شناسی
- فتو ماکرووگرافی
- فتو میکرووگرافی
- عکاسی شلیرن
- ترموگرافی
- عکاسی فرابنفش
- عکاسی حیات وحش و طبیعت
عکاسی صنعتی
عکاسی صنعتی چندین شاخه از عکاسی را شامل می‌شود.در مقایسه با عکاسی علمی انقلاب داده های دیجیتال با شرکت های بزرگی همچون SONY آغاز شد. تا پیش از آن عکاسی تنها جنبه هنری داشت. در آن زمان روش‌های تهیه عکس و ابزار مورد استفاده برای آن بسیار دشوار و دست و پا گیر بودند. در حال حاضر عکاسی صنعتی جایگزین عکاسی ابتدایی شده از عکاسی صنعتی برای نمایش خدمات ارائه شده توسط شرکت یا خط تولید کارخانه استفاده می شود. بطور کلی مفهوم عکاسی صنعتی عکسبرداری از تجهیزات صنعتی، محصولات، ماشین آلات و کارگران یک مجموعه می‌باشد. عکاسی در زمان قاجار بوسیله ناصرالدین شاه وارد ایران شد. به نوعی میتوان ناصرالدین شاه را اولین عکاس ایرانی نامید. از مجموعه های عکاسی صنعتی قدیمی در ایران میتوان به سایت طرح گندم اشاره کرد که نمونه های عکاسی صنعتی مدرن در لینک قابل مشاهده است.
عکس ها به عنوان داده
با پیشرفت تکنیک های عکاسی در قرن بیستم، به ویژه با پیشرفت هایی مانند میکروسکوپ های الکترونی، دوربین های دیجیتال، و تلسکوپ های فضایی مانند هابل ناسا، ارزش علمی عکس ها گسترش یافت. اکنون تصاویر می توانند طیف وسیعی از ساختارهای سلولی گرفته تا ابرنواخترها را پوشش دهند. عکاس علمی Heather Wilson توضیح می‌دهد که چگونه میتوان تصاویر را برای استخراج داده‌ها پردازش کرد، مانند تعیین درصد پیکسل‌هایی که یک نوع سلول خاص را در یک نمونه بافت نشان می‌دهند.
یک عکس خوب همچنین می تواند نقش مهمی در اثبات یا رد فرضیه ها داشته باشد. به عنوان مثال، در تحقیقات دیرینه زیست شناسی، ویلسون از تصاویر با کیفیت بالا برای شناسایی موجودات جدید از فسیل ها استفاده کرد و به دیگران اجازه داد یافته های او را بررسی و تایید کنند.
عکس ها به عنوان ابزار آموزشی
تصویربرداری عکاسی به غیر دانشمندان کمک می‌کند تا دنیای طبیعی را بهتر درک کنند و می‌توانند توجه را به کارهای علمی مهم به روش‌هایی جلب کنند که کلمات و اعداد نمی‌توانند. الن موریس بیشاپ، عکاس محافظه‌کار، بر لزوم جذابیت عکاسی علمی برای عموم تاکید می‌کند و به‌طور بالقوه مخاطبانی را برای تحقیقات علمی می‌پذیرد.
تخصص در عکاسی علمی
رشته های مختلف علمی شامل عکاسی می شود. مثال‌ها عبارتند از عکاسی نجومی، که ترکیب جهان را از طریق عکس‌های آسمان شب به ما می‌آموزد، و علوم زمین، که در آن عکاسی به مطالعه فرآیندهایی مانند تشکیل سنگ، فرسایش، و گردش جوی کمک می‌کند. در زیست شناسی، عکاسی برای ثبت داده ها در مورد گونه های مختلف روی زمین ضروری است.
چگونه یک عکاس علمی شویم
اکثر عکاسان علمی مهارت های خود را از طریق کار خود در رشته های علمی توسعه می دهند. اگر عکاسی هستید که به موضوعات علمی علاقه مند هستید، برخی از آموزش های رسمی در علم می تواند مفید باشد. از سوی دیگر، اگر دانشمند علاقه مند به عکاسی هستید، یادگیری در مورد تکنیک ها و تجهیزات عکاسی بسیار مهم است. شرکت در کلاس عکاسی و تمرین با هر دوربین دیجیتالی می تواند به ایجاد مهارت کمک کند.
گرفتن عکس های زیاد و مرور آنها برای بهبود ضروری است. ویرایش عکس های علمی باید با لمس سبک انجام شود و وفاداری تصویر به چشم انسان حفظ شود. استفاده از نرم افزارهای ویرایش مانند Adobe Photoshop می تواند جنبه های خاصی را بدون تغییر اساسی تصویر بهبود بخشد.
ایجاد تفاوت با علم و هنرهای زیبا
دانشمندان با گنجاندن عکاسی در کار خود می توانند تاثیر بیشتری داشته باشند. عکس‌های زیبا می‌توانند توجه را به تحقیقات علمی جلب کنند و آن را برای جامعه علمی و عموم مردم بیشتر در دسترس قرار دهند. یادگیری در مورد ترکیب بندی، رنگ، وضوح و دقت برای ایجاد عکس های تاثیرگذار بسیار مهم است.
شرکت در کلاس نویسندگی یا روزنامه نگاری همچنین می تواند توانایی دانشمند را در انتقال کار خود به عموم مردم افزایش دهد. دانشمندانی که از عکاسی استفاده می کنند می توانند با توجه به این عناصر به درک بهتر تحقیقات خود کمک کنند و در نهایت کار خود را جذاب تر و قابل دسترس تر کنند.
