ناسا از دو تلسکوپ فضایی قدرتمند به نام های تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و تلسکوپ فضایی هابل برای ایجاد نمایی رنگارنگ و جامع از کیهان استفاده کرد. با جمع آوری نور در طول موج های مختلف، این تصویر ترکیبی ستارگان و کهکشان ها را در خوشه کهکشانی عظیم MACS0416 نشان می دهد که در فاصله ۴.۳ میلیارد سال نوری از منظومه شمسی قرار دارد. جیمز وب نور مادون قرمز را که برای انسان نامرئی است تشخیص می دهد، در حالی که هابل نور مرئی را تشخیص می دهد. تصویر به دست آمده با رنگ های مختلف به ستاره شناسان کمک می کند تا فواصل کیهانی را اندازه گیری کنند.
به عنوان مثال، تصویر کهکشان های آبی و قرمز را در اطراف نورهای زرد رنگ MACS0416 نشان می دهد. آبی‌ترین کهکشان‌ها، عمدتاً از داده‌های هابل، به زمین نزدیک‌تر هستند و در شکل‌گیری ستاره‌ها فعال هستند. کهکشان های قرمزتر، کار ابزارهای فروسرخ جیمز وب، گرد و غبارتر و دورتر هستند و نشانه های گرمایی آنها از طریق ابرهای غباری شناسایی می شود.
این تصویر همچنین شامل دایره های متحدالمرکز اطراف MACS0416 است که اجسامی هستند که توسط میدان گرانشی خوشه بزرگ شده اند. این عدسی گرانشی زمانی اتفاق می‌افتد که یک جسم عظیم فضا را منحرف می‌کند و نور اجسام پشت خود را خم می‌کند و مانند یک «ذره‌بین کیهانی» عمل می‌کند که اجسام دور را آشکار و بزرگ‌نمایی می‌کند.
یکی از شی‌های بزرگ‌نمایی شده در تصویر، ستاره‌ای غول‌پیکر با نام مستعار «موترا» است که حداقل ۴۰۰۰ برابر بزرگ‌نمایی شده است. محققان MACS0416 را به دلیل رنگ های پر جنب و جوش و نورهای سوسوزن درون آن، «خوشه کهکشان درخت کریسمس» می نامند.
همکاری جیمز وب و هابل
هائوجینگ یان، استاد نجوم در دانشگاه میسوری و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح داد که ترکیب داده‌های جیمز وب و هابل برای درک جامع کیهان بسیار مهم است. این تصویر که در مقاله ای در پایگاه داده arXiv به تفصیل شرح داده شده و برای انتشار در مجله Astrophysical پذیرفته شده است، ممکن است اولین مورد از بسیاری از موارد مشابه باشد. هابل از سال ۲۰۱۴ از کهکشان های کم نور و جوان تصویربرداری کرده است و جیمز وب داده های ارزشمندی را در مورد جهان اولیه ارائه می دهد. Rogier Windhorst، استاد نجوم در دانشگاه ایالتی آریزونا، بر اهمیت ترکیب داده‌های هر دو تلسکوپ برای جابجایی مرزهای فاصله و ضعف در رصدهای نجومی تاکید کرد. مشاهدات جیمز وب که در ۲۲ ساعت جمع آوری شده است، بر اساس میراث هابل است که تولید تصاویر آن ۱۲۲ ساعت طول کشید و به درک ما از اجرام دور و کم نور در جهان کمک می کند.
